Πατρίς.....

Πατρίς , η εορτάζουσα παιάνων

εις μνήμην των ηρώων

εν μέσω τηλεπλάνων.

Πατρίς, η κεγκλιδωμένη

αποτρέπουσα θερμάς τα επαφάς

της βάσης με τας κορυφάς.

Πατρίς, τα πλήθη υπερηφάνως,

επεφήμουν τα στρατά,

λησμονώντας ανευθύνως,

ότι ζουν μες τα σ..τά.

Πατρίς, εχόντων

πλείστες θέσεις προνομίων,

αυστηρά ξεπληρωμένων

από χρήματα πληβείων.

Πατρίς, Ηρώων

αδίκως των κεκοιμημένων;;;

προστάγματος και ιδανικών

ελευθερίας πειθωμένων;;;

Πατρίς, λαβάρων,

βαρβάρων έρμαιον ,παρίας,

κάποιας αλλόκοτης θολής,

και πιθανά αναίτιας θυσίας.

Πατρίς, αγώνων διαρκών,

ονειροπόλων ευπειθών,

πληγών ως αποτέλεσμα

πολύπαθων, ελεύθερων παθών!!!

Πατρίς................................

όχι Πάρτης.........................

Νεκρανάσταση....

Μισό λεπτό παιδιά,

μισό να συνηθίσω

το φως που φέρνει η πόρτα σας

δεν ξέρω να αντιμετωπίσω.

Τα μάτια μου συνήθισαν

σκοτάδι κι απομόνωση

τυφλώνομαι στην έκλαμψη

κανονικής ζωής με ελπίδα,

για αυτό σας λέω μισό,

μισό μόνο λεπτό

για να μπορώ να ξαναδώ.

Μισό λεπτό,

τα βλέφαρα ανθίζουν

σε φως από σκοτάδι,

τα φύλλα της καρδιάς πανηγυρίζουν

μες στης απόγνωσης

το μαύρο χάδι.

Μισό και θάμαι πάλι εδώ,

μισό και πάλι θάμαι αυτός

που ξέρει πότε θα γυρέψει

και που θα απευθυνθεί.

Μισό κι η νεκρανάσταση αρχίζει.  

Ενοχλώ;;

                                                         
                                                           

 

Άμα καθίσω σ'ετούτη την γωνιά,

να φανταστώ, καθόλου δεν θα ενοχλήσω,

καθώς με του μυαλού μου την ματιά

στην σκέψη σας θα τριγυρίσω.

Αν πάλι κάποιος από σας ενοχληθεί,

αν νιώσει κάποια δυσφορία,

καλό θα ήταν να το πει,

σαν μια εύλογη, δική του απορία.

Ωστόσο διόλου δεν θα στεναχωρηθώ

όταν μαζί σας στο τραπέζι,

κάποιος δακρύσει ξαφνικά

από την μουσική που διάλεξε

για χάρη όλων σας,να παίζει.

Ούτε λοιπόν κι εσείς να παραξενευτείτε

όταν αρχίζω να ιστορώ,

όλα εκείνα,

 που δεν μπορείτε να δεχτείτε.

Ακούστε τα σαν μουσική,

σαν στίχο και σαν μελωδία

κι ακολουθήστε τον ρυθμό

σαν μία, καλογυμνασμένη χορωδία.