Με τ΄ ακροδάκτυλα ...

Με τ΄ ακροδάκτυλα τα όνειρά μου ψηλαφίζω

προτού αγριοπερίστερα τα ξεναγήσουν,

σε τόπους άγνωστους μικρούς, στους μακρινούς αιθέρες.

Ψαλιδισμένες οι νεκρές ελπίδες απαντούν,

να στρογγυλέψουν θέλουν τις γωνιές,

που ακαλλιέργητες αφήνουν τ'ακροδάκτυλα

σαν χαρακιές σε μία εύπλαστη αγωνιώδη ευτυχία.

''Αλλού μου λένε δεν θα βρεις,

γαλήνη πιότερη απ'όσο εδώ,

και πάψε τα όνειρα να νοσταλγείς

όταν αυτά έχουν πετάξει μακρυά σου.''