Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Gitanes...


- Που ανήκεις; σε ποια ομάδα; σε ποια γυναίκα; σε ποια ιδέα;

- Αυτά τα βαριά άφιλτρα τσιγάρα να ξέρεις μου αρέσουν πολύ. Η γεύση τους είναι διαφορετική ανάλογα την διάθεσή μου. Πότε γλυκιά, πότε πικρή και άλλες πάλι φορές απροσδιόριστη. Κάτι μεταξύ γλυκού ,πικρού και ξινού.

Έχουν όμως ένα μαγικό τρόπο, μόνο αυτά, άσχετα από την γεύση που προκαλούν να σχηματίζει ο καπνός τους καθώς ανεβαίνει στον αέρα μια τσιγγάνα που χορεύει. Μια διαφορετική τσιγγάνα κάθε φορά σε έναν διαφορετικό χορό. Σαν κι αυτή που βρίσκεται τυπωμένη στο εξωτερικό μέρος του πακέτου τους. Του ομολογουμένως ξεχωριστού ασυνήθιστου πακέτου τους.

Ο χορός τους πάντα αρχίζει με μια αρμονία του μπλε του καπνού συνδυασμένη με την ατμόσφαιρα του δωματίου. Κάποτε μπλέκει με το κόκκινο ή το κίτρινο, με το καφετί ή ώρες ώρες με το μαύρο. Αυτή η ανεξήγητη συμπαιγνία της τσιγγάνας με τα χρώματα είναι που εξάπτει κάθε λογής φαντασία. Είναι που ξυπνάει ένστικτα κοιμισμένα.

Δεν υπακούν σε κανόνες κανονικότητας οι κινήσεις τους, σε ρυθμούς και μέτρα. Και είναι πάντα εντελώς διαφορετικές αυτές οι τσιγγάνες. Σαν τις αληθινές που δύσκολα βρίσκεις μια, να μοιάζει με την άλλη.

Αδυσώπητοι καπνοχωροί από αδυσώπητες καπνοτσιγγάνες που δεν ανήκουν πουθενά, ούτε και που θέλουν να τους ανήκει κάτι ή κάποιος. Από καπνό προέρχονται όλα και στον αέρα διαλύονται πριν ανάψει το επόμενο τσιγάρο και να ξανά αρχίσει το τρελό τσιγγανοπανηγύρι.


Εκεί ανήκω και αυτό μου ανήκει . Καπνός υπό διάλυση και στις δύο φάσεις. Μόνο καπνός.!!! 

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Πολύ όμορφη η εικόνα που ζωγράφισες με λέξεις Βαγγέλη. Πραγματικά "Καπνός. Μόνο καπνός!» Όλα καπνός τελικά!

Βαγγέλης Τσερεμέγκλης είπε...

Καλέ μου φίλε Χριστόφορε, σε ευχαριστώ πολύ. Η εικόνα αυτή γεννήθηκε ως ιδέα υπό την επήρεια των γεγονότων του Παρισιού και τον ορυμαγδό ξενοφοβίας που προσπάθησαν να σηκώσουν οι επαΐοντες και ειδήμονες της προπαγάνδας. Δεν είναι τυχαίες οι τσιγγάνες. Μην ξεχνάς πως οι πρώτοι επί ρατσιστικών διωγμών άνθρωποι ήταν και ίσως παραμένουν οι τσιγγάνοι. Ο σεβασμός στο διαφορετικό έχει πολλές γεύσεις και όντως μου θυμίζει την απόλαυση που νιώθει κάποιος από ένα καλό τσιγάρο. Αρκεί να αγαπάς τον άνθρωπο ως οντότητα, να τον σέβεσαι και να τον εκτιμάς άσχετα από το χρώμα της επιδερμίδας ή των ρούχων του.