Σαν οργωμένες
οι ψυχές
από συνείδησης
αλέτρι,
αναζητούν
ψιχάλες κατανόησης,
να καρποφορήσουν.
Ταξιδεμένες
οι καρδιές,
χορτάτες,
ψάχνουν
κατάλυμα στοργής,
να ξαποστάσουν.
Υγρά τα μάτια
από κορμιά,
που λάτρεψαν
προτού να λατρευτούν,
στις κόχες
τους παίζουν τραγουδώντας,
να ακουστούν.
Τρεμάμενα
χέρια, κρατάνε άλλα χέρια,
να πιάσουν
λες τους ουρανούς,
προτού τα
σύννεφα τους πάρουν,
να ισορροπούν.
Το σύνολο
στο όλον,
πλέει φύλλο,
σε λίμνη
μυστική, απόμακρη,
προτού το
βότσαλο τσακίσει τα νερά
με κύκλους
εφαπτόμενους....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου