Α-Α-Απάνθρωποι...

Ανάλατοι μωρέ και άχρωμοι και άγευστοι,

λιπόσαρκοι...

Πως ταξιδεύετε στου κόσμου την αρμύρα;

Πως λογαριάζεται ξερακιανοί

το χρήμα και την δόξα;

Πως προσκυνάτε τους θεούς

φτύνοντας τους ανθρώπους;

Άοσμοι, σκιές ονείρων δίχως συναίσθημα,

Ανεπαρκείς στην ανώφελη επάρκεια σας,

Πως περπατάτε στους δρόμους

σκυφτοί μικροκαμπούρηδες

μην τύχει και δεν κλωτσήσετε

την τελευταία πεντάρα

του μπροστινού διαβάτη;

Άκαμπτοι, αδέκαστοι προσκυνητές

μιας δικιάς σας δικαιοσύνης,

πως γλυκοκοιτάζετε τα “ φρέσκα”

προτού εκείνα ακόμη μπαγιατέψουν

προτού αχνομυρίσουν από σαπίλα,

και σας θυμίσουν την δική σας την οσμή;