Σε κοιτάζω στα μάτια, μου λες...

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, μοιάζεις δυστυχής.

Χαχαχα, την πάτησες,

είμαι ευτυχής που αντέχω ακόμη,

να σε κοιτάζω ίσια μες τα μάτια.

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, με φοβίζεις.

Μα δεν σε φοβίζουν

όσοι σου μιλούν

και στρέφουν το βλέμμα τους αλλού;

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, δεν μου γελάς.

Σου χάρισα χιλιάδες χαμόγελα,

δεν κράτησες κανένα;

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, άστους δεν ξέρουν από χρόνο.

Ξέρουν, μα στρέφουν την ματιά τους στην βιτρίνα.

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, θύμωσες.

Δεν θύμωσα, συγκέντρωσα

όλη μου την δύναμη να σε κοιτάξω.

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, άσπρισες.

Κάθε ρυτίδα κάθε άσπρη τρίχα,

ανάμνηση και στοχασμός.

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, μείνε όπως είσαι.

Δεν σκόπευα να αλλάξω,

ο ίδιος κι απαράλλαχτος θα μείνω.

Σε κοιτάζω στα μάτια,

μου λες, μου αρέσει,

σιωπηρά κι αθόρυβα.

Κι εμένα αυτό είναι που μ' αρέσει,

δυό και τρεις φορές,

το σιωπηρά κι αθόρυβα.

Να σε κοιτώ ίσια στα μάτια,

και να βροντοχτυπάει η σιωπή μου.