Γράμμα σε ένα μεσήλικα...

Έρχεται ξαφνικά εκείνη η στιγμή,

όπου διαπιστώνεις πράγματα μεγάλα,

που δεν σε αφορούσανε θαρρείς

όταν ταξίδευες στα όνειρά σου τ΄άλλα.

Μεσήλικας το έλεγαν παλιά,

μεσόκοπος ή κάπως έτσι

και γέλαγες σκεπτόμενος κρυφά

δεν είναι ίδιες, όλες οι κότες στο κοτέτσι.

Ήτανε λάθος να πιστεύεις τελικά

πως δεν θα 'ρθούν οι γκρίζες μέρες στα μαλλιά σου

και πως για πάντα εσύ μοναδικά

θα είσαι όμοιος με τα παιδιά σου.

Όπως λοιπόν διαπιστώνεις,

τα πάντα γύρω σου έχουνε ρυθμό

έρχεται η πείρα σε σταγόνες

όπως το φάρμακό σου το αντιπηκτικό

κι αντί να κάθεσαι να μαραζώνεις

κοίτα να νιώσεις τον καιρό και τους αιώνες.