Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Ψυχές στ'αστέρια


- Τόχεις ;
- Ναι...
- Πάμε;
- Ναι ...

Δύο επί τρία πίστα, τετράγωνα πλακάκια, ασπροκόκκινα , στενάχωρα. Κάπνα να σε πνίγει. Χέρια σταυρός, μάτια κλειστά, τσιγάρο κρεμασμένο στα χείλη και ακαθόριστη πίκρα στα εικαοσιπέντε και κάτι.
Βήματα σταυρωτά, αντάμα.
Ψυχές; Μία.
Χορός ένας, μοναδικός και αιώνιος.
Δεν ξαναβρεθήκαμε αντάμα ποτέ, μέχρι που ζήλεψε τα αστέρια κι έφυγε κοντά τους.
Δεν το ξαναχώρεψα ποτέ, και ούτε και πρόκειται.
Το ακούω και ραγίζω μόνο .
Ραγίζουν και τα αστέρια κάθε φορά.
-Καλή τύχη.
Ζωή λειψή, ψυχή λειψή, όνειρα λειψά, ανάπηρα, λίγα.
-Που πας ;
-Χάνομαι....
-Φεύγω,
-Όχι
-Να μείνεις εδώ,
-Δεν θέλω...
-Πρέπει, ένας εδώ να φυλάει. Πύργος.
-Χάνομαι αν χαθείς.
-Όχι. Πύργος.
-Ότι πεις.....

Αστέρια ανοίξτε δρόμους, γελάστε , αστέρια θρόνους φτιάξτε ....
Ασπροκόκκινους , πλακάκια δύο επί τρία . Κάπνα, οχλοβοή, μάτια, ψυχή μία κι όχι άλλη .
Μία..........

΄



- μη ρωτάς. Δεν θα μάθεις......


Δεν υπάρχουν σχόλια: