Η διαδρομή...

Ατάκτως ειρημένες σκέψεις

σε μάτια καρφωμένα στο κενό

βρεγμένου δρόμου οπτασία

λευκή γραμμή και όριο ακαθόριστο.

Τα μπράτσα αόρατα μεθοδικά πασκίζουν

να αφήσουν διάφανη οπτική

σε ένα γυαλί που καθαρίζουν

σε θύελλα και σε βροχή .

Τα φώτα βλέφαρα τσακίζουν

ορίζουν την επιστροφή

πότε μακραίνουν ή ξακρίζουν

σε πόνων, νόστων, επαφή.

Στα μάτια ίσια μην κοιτάξεις

το δρόμο της επιστροφής

χωρίς πυξίδα θα χαράξεις

το χάρτη ανυπόστατης οργής.

Διαδρομή να φύγω ή να έρθω είναι

πάντως μονάχα μια διαδρομή

που δεν αλλάζει χαραχτήρα

παρά μονάχα ώρα και ψυχή.

Που δεν ανάβει αναπτήρα

παρά για μια ακόμη ρουφηξιά, ζωή....!!!