Σκέψου..

Σκέψου να γίνονταν,

απόκριες,

και οι μασκαρεμένοι

να έκαιγαν τις μάσκες τους,

προσάναμμα,

στου Καρνάβαλου,

την καθαγιασμένη φλόγα.

Σκέψου, απόκριες,

να μην υπάρχουν μάσκες,

όπως τις άλλες μέρες,

αυτές που κανείς

δεν κρύβεται στο προσωπείο του.

Σκέψου, απόκριες,

με το σεντούκι ανοιχτό,στον έρωτα,

να ξεφαντώνει η σερπαντίνα,

απαλλαγμένη από του χαρτοπόλεμου

την βάναυση αιώνια απειλή.

Σκέψου, να ήταν η ζωή σου,

αμασκάρευτη,

διάφανη σκέψη, φανερή,

σαν απόκριες με καιόμενες μάσκες,

με ανύπαρκτο μακιγιάζ,

φωνή χωρίς οδύνη,

φιλί χωρίς υποψία,

χάδι ανυστερόβουλο.

Σκέψου..